Ὁ «καουμπόης», ὁ σταθμάρχης καί οἱ ἀποκριές τοῦ 1959

Μιὰ ἀπίθανη ἀφήγηση γιὰ τὴν ἱστορία μιᾶς φωτογραφίας στὸ τέρμα Ἀμπελοκήπων.

Αὐτή ἡ νύχτα μένει: Ἡ σκηνή πού ἔγινε viral ἀπό τό κοινό!

Ἡ ἐπεισοδιακὴ ἄφιξη δύο τραγουδιστριῶν ἀπὸ τὴν Ξάνθη στὸ Ἀγρίνιο μὲ τὸ λεωφορεῖο.

Ἑπτά κλίκ πού μᾶς γυρίζουν στή δεκαετία τοῦ '70

Ἀποκλειστικὲς ἀπεικονίσεις ἀπὸ τὸ «The Little Drummer Girl» τοῦ κ. Πὰρκ Τσὰν Γοὺκ γιὰ τὸ BBC.

Τέσσερις θρύλοι στό Decemberfest τῶν Busoldtimers

Μεγαλύτερη ἀπὸ ποτὲ ἡ ἐτήσια συνάντηση τῶν ἱστορικῶν λεωφορείων.

Ἀποκριάτικη συνεστίασις τῷ 1962 εἰς τήν οἰκίαν Βεργῆ

Ἡ φωτογραφία του Κλεισθένους δημοσιεύεται γιὰ πρώτη φορά, 62 ἔτη μετὰ τὴν λῆψιν της.

16/03/10

Τι σημαίνει η ίδρυση Μουσείου Μεταφορών στην Παλιά Κοκκινιά


Άρθρο του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου,
Δημοσιογράφου


Στα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του κ. Κώστα Καραμανλή, ο πρώην υπουργός Μεταφορών κ. Μιχάλης Λιάπης είχε κατέβει στο λιμάνι για να εγκαινιάσει τους σταθμούς και τις γραμμές στον Πειραιά, στη Λεύκα της Παλιάς Κοκκινιάς και στον Ρέντη. 

Σε κάποια στιγμή, καθώς περπατούσε στο παλιό σιδηροδρομικό εργοστάσιο του ΟΣΕ, γύρισε στον δήμαρχο Πειραιά κ. Παναγιώτη Φασούλα και του είπε: «Εδώ πρέπει να χτυπήσει η καρδιά του πολιτισμού τα επόμενα χρόνια. Αυτός ο χώρος μπορεί να γίνει μια δεύτερη Τεχνόπολις».

Ο συγκοινωνιολόγος κ. Σίμος Σιμόπουλος, ο οποίος ήταν γενικός γραμματέας του υπουργείου Μεταφορών, ήταν εκείνος που υποστήριξε από την πρώτη στιγμή την ίδρυση και την εγκατάσταση του «Εθνικού Μουσείου Μεταφορών» σ’ αυτούς τους χώρους. 

Αυτό το μουσείο θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο θεματικό πάρκο σύγχρονης βιομηχανικής αρχαιολογίας με κύριο αντικείμενο τα Μέσα Μεταφοράς που χρησιμοποιήθηκαν και κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα από τις αρχές του 20ου αιώνα έως σήμερα. 

Ανάλογες πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης (Γερμανία, Βρεταννία, Ολλανδία και Γαλλία) σε συνεργασία με τους συλλέκτες, σωματεία συνταξιούχων, εταιρείες, Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοικήσεως και την Πολιτεία.


Η ιδέα για τη δημιουργία Μουσείου έχει διατυπωθεί από τα μέλη του «Συλλόγου Μελέτης της Ιστορίας των Συγκοινωνιών στην Ελλάδα» από το 1992 ενώ από το 2001 αναπτύσσεται η συνεργασία με την ΕΘΕΛ για τη φιλοξενία ιστορικών ελληνικών λεωφορείων που κατέχει είτε ο Σύλλογος, είτε μεμονωμένοι συλλέκτες. Πέρα από τις ιδιαιτερότητες και τον χαρακτήρα των μέσων μαζικής μεταφοράς (σιδηρόδρομοι, τροχιόδρομοι, ηλεκτρικά τραίνα, ηλεκτροκίνητα και θερμικά λεωφορεία), υποστηρίζουμε την σύσταση ενός φορέα για την κοινή διαχείριση, διατήρηση και διαφύλαξη κάθε μουσειακού οχήματος.

Το «Εθνικό Μουσείο Μεταφορών» θα μπορούσε να συσταθεί με πολιτική πρωτοβουλία του υπουργείου Μεταφορών και τη συναίνεση του Δήμου Πειραιά στις ιστορικότερες συγκοινωνιακές εγκαταστάσεις της χώρας μας, στο παλαιό σιδηροδρομικό εργοστάσιο του ΟΣΕ στη Λεύκα της Παλιάς Κοκκινιάς. Οι παλαιότερες υποδομές του εργοστασίου σχεδιάστηκαν επί κυβερνήσεως Τρικούπη και μερικές απ’ αυτές παραδόθηκαν επί κυβερνήσεως Δηλιγιάννη. Χαρακτηριστική είναι η αποκαλούμενη «Ροτόντα» των τραίνων, την οποία επισκέπτονται ξένοι τουρίστες ειδικοί περί τις συγκοινωνίες και σε διεθνή ιστολόγια την χαρακτηρίζουν ως ένα από τα αρχιτεκτονικά κοσμήματα των σιδηροδρόμων στη βαλκανική χερσόνησο.

Το παλαιό κτήριο του σταθμάρχου πίσω από το σταθμό του προαστιακού αλλά και οι σάλες των πρώην ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου) θεωρούνται μερικά από τα ιστορικότερα βιομηχανικά κτήρια της χώρας. Σ’ αυτό το εργοστάσιο έγινε η μεγάλη απεργία κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής κι εκεί έγιναν οι σοβαρότερες ενέργειες δολιοφθοράς εναντίον των γερμανικών στρατιωτικών σιδηροδρόμων.

Πρόταση αξιοποίησης
Η συγκεκριμένη υποδομή θα μπορούσε να μετατραπεί στην «Τεχνόπολη του Πειραιά», όπου θα εγκατασταθεί το πρώτο και μεγαλύτερο θεματικό πάρκο υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του υπουργείου Μεταφορών & Επικοινωνιών. Προτεινόμενος τίτλος είναι «Εθνικό Μουσείο Μεταφορών» (Ε.Μ.ΜΕ.) και θα μπορούσε να προσδιορισθεί ως «Πολυχώρος νεώτερης βιομηχανικής και συγκοινωνιακής Ιστορίας».

Στο μουσείο θα εκτίθενται παλαιά λεωφορεία (με ελληνικά αμαξώματα), οχήματα των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων, ηλεκτροκίνητα λεωφορεία, τροχιοδρομικά οχήματα (τραμ), ατμομηχανές και δηζελομηχανές των ΣΕΚ, ΣΠΑΠ και ΟΣΕ, ιστορικά βαγόνια (όπως αυτά του «Οριέντ Εξπρές»). Παράλληλα θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν παλαιά επαγγελματικά οχήματα (ταξί, φορτηγά και στρατιωτικά οχήματα) σε συνεργασία με συλλέκτες και συλλόγους.

Στους χώρους του Μουσείου θα μπορούσε να κατασκευαστεί μία ελαφριά γραμμή κίνησης του ξύλινου συρμού των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων (κατασκευής 1904), συνεδριακός χώρος, αμφιθέατρο, εντευκτήρια για τους συλλόγους και τα σωματεία, μπουτίκ (με ενδυμασίες εργαζομένων στις συγκοινωνίες όπως σταθμάρχες, ελεγκτές, οδηγοί, εισπράκτορες, μηχανικοί, μηχανοδηγοί κ.ο.κ.), βιομηχανικό μουσείο με παλαιά μηχανήματα (αμαξοποιΐας, επισκευής και κατασκευής οχημάτων με την επιμέλεια του Ε.Μ.Π.), επισκευαστική βάση μουσειακών οχημάτων, χώροι αναψυχής, πρασίνου και άθλησης, καθώς και αναπαράσταση παλαιών αφετηριών λεωφορείων με σήμανση και πινακίδες εποχής.

Οι υποστηρικτές

Με κατάλληλο συντονισμό και σύσταση ενός αδιάβλητου φορέα διαχείρισης του μουσείου μπορεί να δημιουργηθεί ένα μοναδικό θεματικό πάρκο – μουσείο σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας με πρωτοβουλία του υπουργείου Μεταφορών και την έμπρακτη αρωγή των ενδιαφερομένων συλλόγων, των φορέων και των συνταξιούχων.

Ο Δήμος Πειραιά και προσωπικά ο δήμαρχος κ. Παναγιώτης Φασούλας έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να προχωρήσει αυτή η πρωτοβουλία ενώ και οι βουλευτές Α’ Πειραιά κ. Δημήτρης Καρύδης και Βασίλης Μιχαλολιάκος έχουν κάνει δηλώσεις υποστήριξης. Το θέμα βέβαια είναι να προκύψει αποτέλεσμα και να καμφθεί η βουλιμία ορισμένων κατασκευαστών που θέλουν να πνίξουν στο τσιμέντο ένα από σημαντικότερα κειμήλια βιομηχανικής κληρονομιάς της χώρας.
  • Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010 στην ηλεκτρονική σελίδα e-aftodioikisi.gr, διευθυντής της οποίας είναι ο κ. Νίκος Βοσδογάνης.
  • Περισσότερα στη διεύθυνση: http://www.e-aftodioikisi.gr/default.aspx?pageid=2797

09/03/10

Δημοσιεύθηκε στο "Car&Truck"

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύεται στο ιστορικό αφιέρωμα του περιοδικού "Car & Truck" (σελ.83), τεύχος 82, Μαρτίου 2010 που κυκλοφορεί στα περίπτερα:
«Την παρθενική εμφάνισή του, την έκανε στο ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο του “Car&Truck” στην 6η διεθνή έκθεση “LOGISTICS Αποθήκη - Μεταφορές”. Πρόκειται για ένα μοναδικό μουσειακό λεωφορείο που περισώθηκε, ένα «πράσινο» Volvo SB765 με αμάξωμα Σαρακάκη, το οποίο ανήκε στους ΗΣΑΠ.

Μαζί με άλλα δύο ιστορικά αστικά λεωφορεία και την πολύτιμη συνδρομή του Ομίλου Σαρακάκη, το «34» ετοιμάσθηκε σε χρόνο – ρεκόρ για να πάρει τη θέση του στο περίπτερο.
Χάρη στην αρωγή του στελέχους κ. Θεόδωρου Καλαμίτση και των τεχνικών στα συνεργεία του Ομίλου, αυτό το λεωφορείο θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα από τα πιο καλοσυντηρημένα μουσειακά οχήματα που έχουν περισωθεί.

Οι εργασίες ελέγχου και επισκευών ολοκληρώθηκαν στα μέσα Φεβρουαρίου και ένα σαββατιάτικο πρωϊνό, βγάλαμε αυτό το πανέμορφο Volvo σε δοκιμαστική διαδρομή από τη λεωφόρο Αθηνών στις αφετηρίες της ακτής Ξαβερίου, απ’ όπου αναχωρούσαν τα «πράσινα», και από εκεί στις αφετηρίες της ακτής Βασιλειάδη στη Δραπετσώνα. Μαζί με τον οδηγό κ. Σταύρο Τσαλτούμη και τον φωτορεπόρτερ κ. Γιώργο Διαμαντάκη καταγράψαμε συγκινητικά στιγμιότυπα.
Παλιοί οδηγοί των ΗΣΑΠ και οδηγοί της ΕΘΕΛ ήρθαν να δουν το λεωφορείο, επιβάτες ήθελαν να επιβιβαστούν σε ένα «θρυλικό πράσινο» ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που έκαναν νεύματα έκπληξης και ευχαρίστησης καθώς το «34» περνούσε από τις στάσεις στον Άγιο Σπυρίδωνα, την ακτή Ποσειδώνος και μπροστά στο σταθμό του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου.
Αυτά ως την επόμενη μουσειακή διαδρομή…».
Περιμένουμε τα σχόλια, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας.





Translate